Deze tekst is geschreven door een van de cursisten van de inburgeringscoaching in Vianen. Het is haar eigen verhaal, en soms heeft zij ons om advies gevraagd, maar dat was niet vaak. Voor iemand die nog maar zo kort in Nederland is vinden wij dit een prachtige prestatie. Hopelijk volgen er binnenkort ook van andere cursisten verhalen!

Nog niet zo lang geleden was er een mooi meisje, dat met haar vader in zijn prachtige huis woonde. Het meisje was blij en gewend aan haar omgeving. De mensen hielden van haar en zij hield van hen.

Plotseling brak de oorlog uit en vele mensen moesten vluchten. Vanaf dat moment had ze niemand meer, zelfs geen vrienden en vriendinnen. Ook haar vader had geen keus en moest naar het buitenland om te ontsnappen aan de dood. Het meisje moest met haar vader mee.

In het nieuwe land en het nieuwe huis was het meisje erg verdrietig, want ze miste vooral haar land en haar vriendinnen. Zij was altijd alleen thuis en kon met niemand praten.

Na een paar weken besluit zij naar buiten te gaan om mensen te ontmoeten. Ze vindt dat best leuk, want hier wonen ook aardige mensen. Omdat ze nieuwe vriendinnen heeft leren kennen, wordt het meisje gelukkig. In deze periode komt zij een knappe jongen tegen en het is liefde op het eerste gezicht. Ze gaat vaak naar buiten in de hoop hem te zien. Hij doet hetzelfde zonder dat ze dat van elkaar weten. Op een dag hebben ze een kort gesprek met elkaar en worden smoorverliefd.

De liefde duurt maar kort, want het meisje moet met haar vader naar het buitenland. Het meisje wordt erg verdrietig als ze eraan denkt dat ze het aan haar vriend moet vertellen. Ze weet zeker dat hij het ook erg zal vinden. Zij weet niet wat ze moet doen. Haar hart ligt in het land waar ze nu is. Zij moet sterk blijven om aan de jongen te vertellen dat ze weg gaat. Zo gauw mogelijk gaat ze naar de jongen toe om hem te laten weten, dat ze met haar vader voorgoed het land verlaat.

De reisdag is aangebroken. De jongen zit buiten te wachten om zijn vriendin voor de laatste keer te zien. Zij laadt haar koffer in en stapt in de auto. Hij kijkt naar haar en zij kijkt naar hem. Dat is de laatste keer dat ze elkaar hebben gezien. De auto gaat rijden en beiden lijden.
Toch hebben ze de hoop niet verloren om elkaar ooit weer te ontmoeten.

Jaren later...
De vader besluit opnieuw het land te verlaten waar hij nu woont en het meisje moet tot haar verdriet weer mee, maar is gewend weer op reis te gaan. Haar hoop de jongen ooit weer te zien is nu voorgoed vervlogen.

Maar het lot brengt hen onverwacht op deze nieuwe plek weer bij elkaar.