‘ik had al vijf jaar niet gedanst’
VIANEN • Het einde van de Ramadan viel samen met de afsluiting van het eerste semester van de inburgeringscoaching van een groep van vijftien statushouders. Met hun kinderen, docenten en begeleiders vierden ze afgelopen woensdagmorgen een feestje. In Vianen wonen bijna honderdvijftig status-houders: politieke vluchtelingen van wie de vluchtverhalen zorgvuldig zijn nagetrokken. Hun thuissituatie is dusdanig onveilig dat ze voor een periode van vijf jaar een verblijfsvergunning hebben gekregen. Samen met ARTA Academy, een organisatie die begeleiding biedt aan mensen met een afstand tot de maatschappij, heeft Vluchtelingen steunpunt Vianen een cursusvorm ontwikkeld om deze nieuwe Nederlanders te helpen bij hun inburgerings-proces. Het leren van de taal staat primair, maar daarnaast wordt aandacht besteed aan kennis van de Nederlandse samenleving alsmede aan specifieke problemen zoals oorlogs- en vluchttrauma's."Normaal gesproken worden deze cursussen gegeven door betaalde docenten en een vrijwillige coach," vertelde ARTA-coach Ingrid Heil. "Omdat we focussen op mensen met emotionele problemen en hulp bieden bij zelfredzaamheid in deze voor hen andere maatschappij, hebben we het in Vianen omgedraaid: één betaalde coach en bijna veertig vrijwilligers (docenten, een psycholoog, stagiaires van ARTA, taalmaatjes en maatschappelijke begeleiders)."
De groep van vijftien, die in januari is begonnen aan de cursus, krijgt die niet cadeau. De kosten bedragen 1.250 euro per kwartaal (vijftien uur per week). DUO verstrekt een lening van maximaal 10.000 euro. Alleen als cursisten binnen drie jaar slagen voor zes examens, wordt die lening omgezet in een gift.
"In zes maanden heb ik de Nederlandse taal leren begrijpen en een beetje leren spreken," zegt de 46-jarige Syriër Moamar Zinhe. "We zijn naar de markt en de bibliotheek geweest, hebben geschilderd in het atelier van de VBKV en gesport in de gymzaal van De Prenter. Ik ben trots op alle mensen die ons daarbij hebben geholpen.
Ik was aluminiumbewerker in Syrië. Dat ik hier een uitkering krijg, is fijn, maar ik wil zélf werken om mijn gezin te kunnen onderhouden. En ik spreek namens de hele groep dat we terug willen naar Syrië, als de oorlog daar is afgelopen. We doen vandaag allerlei spelletjes, zoals sjoelen, blik- en ringwerpen, touwtrekken en zaklopen. En we hebben samen gedanst. Dat heb ik al vijf jaar niet meer gedaan, want ik heb weinig redenen gehad voor dansen en feestvieren."
"De groep was gedreven en leergierig, en heeft nagenoeg geen lessen verzuimd," zei Ingrid Heil. "Ze zijn op de goede weg, maar na de zomervakantie gaan ze verder met de cursus. Bovendien beginnen we met vijftien andere statushouders aan een nieuwe cursus."
Peter Verbeek - Het Kontakt
